Θεραπευτικη παρεμβαση Ψυχολογου: Εκπαιδευση στην Επικοινωνια

Οι επικοινωνιακές δυσκολίες είναι τα συχνότερα προβαλλόμενα παράπονα των ζευγαριών που ζητούν βοήθεια για την κρίση στη σχέση τους (Geiss & O’Leary, 1981). Τη στιγμή που φτάνουν για θεραπεία, τα περισσότερα ζευγάρια είναι δυσαρεστημένα με ορισμένα στοιχεία της επικοινωνίας τους. Οι δυσκολίες αυτές εμφανίζονται με πάρα πολλές μορφές. Μερικοί σύντροφοι αναφέρουν ότι μιλούν σπάνια ο ένας στον άλλο. Άλλα ζευγάρια παραπονιούνται ότι βρίσκονται σε διαφορετικό μήκος κύματος, ότι το κάθε άτομο μιλάει, αλλά το άλλο δεν καταλαβαίνει τίποτα από όσα ο ομιλητής προσπαθεί να του πει. Πολλά ζευγάρια παραπονιούνται για οδυνηρές λογομαχίες με κατηγορίες, επίθεση, άμυνα, απόσυρση ή ένα συνδυασμό όλων αυτών. Μερικά ζευγάρια αναφέρουν ότι λογομαχούν σπάνια, αλλά ότι δεν υπάρχει βάθος στις συζητήσεις τους, οι οποίες τους αφήνουν ένα αίσθημα απομάκρυνσης και αποσύνδεσης.
Έτσι, η ενίσχυση της επικοινωνίας των ζευγαριών είναι ένα συχνό συστατικό της συμπεριφορικής θεραπείας ζευγαριών. Τέτοιες παρεμβάσεις θεωρούνται συνήθως εκπαίδευση δεξιοτήτων, κάτι που υπονοεί ότι το ζευγάρι στερείται ορισμένων επικοινωνιακών δεξιοτήτων και ότι, μόλις οι σύντροφοι διδαχτούν αυτές τις δεξιότητες, θα τις εφαρμόσουν. Κάποιες φορές τα πράγματα είναι ακριβώς έτσι. Για παράδειγμα, μερικά άτομα αναφέρουν ότι αντιμετώπιζαν δυσκολία στη μέχρι τώρα ζωή τους να μοιραστούν τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους με άλλους ανθρώπους. Από την άλλη μεριά, κάποια ζευγάρια σε κρίση αναφέρουν ένα ιστορικό επιτυχούς επικοινωνίας παλαιότερα, εντός της παρούσας σχέσης τους. Ωστόσο, όταν η σχέση τους άρχισε να επιδεινώνεται για διάφορους λόγους, η επικοινωνία τους άρχισε επίσης να καταρρέει. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι επικοινωνιακές δυσκολίες μπορεί να μην είναι η αφετηρία των δυσκολιών της σχέσης, ωστόσο, μέχρι τη στιγμή που το ζευγάρι θα αναζητήσει θεραπεία, τα επικοινωνιακά προβλήματα έχουν γίνει φανερά και επιτείνουν και τις άλλες δυσκολίες. Έχει σημασία να κατανοήσουμε ότι η βοήθεια σε ένα ζευγάρι στην επικοινωνία μπορεί να είναι ή να μην είναι αρκετό για να μεγιστοποιήσει τη λειτουργικότητα της σχέσης τους. Για παράδειγμα, ο ένας σύντροφος μπορεί να χρειάζεται μεγαλύτερο βαθμό αυτονομίας μέσα στη σχέση. Το γεγονός ότι βοηθάμε το ζευγάρι να επικοινωνεί πιο αποτελεσματικά δε διασφαλίζει ότι αυτή η ανάγκη του θα ικανοποιηθεί. Ακόμα και αφού αρχίσει το ζευγάρι να επικοινωνεί πιο παραγωγικά, το ζήτημα της αυτονομίας μέσα στη σχέση ενδέχεται να απαιτεί πολλή προσοχή. Πάντως, για άλλα ζευγάρια η βελτίωση της επικοινωνίας θα μπορούσε να είναι η μέγιστη απαιτούμενη παρέμβαση.