Τα κύρια συμπτώματα της ΓΑΔ είναι το άγχος, η κινητική υπερένταση, η υπερδραστηριότητα του αυτόνομου νευρικού συστήματος και η γνωσιακή επαγρύπνηση. Το άγχος υπάρχει σε υπερβολικό βαθμό και παρεμβαίνει σε κάθε πλευρά της ζωής του ατόμου. Η κινητική υπερένταση εκδηλώνεται συνηθέστερα με τρόμο, ανησυχία και πονοκέφαλο. Η υπερδραστηριότητα του αυτόνομου εκδηλώνεται με δυσκολία στην αναπνοή, υπερβολική εφίδρωση, προκάρδιους παλμούς και ποικίλα συμπτώματα του γαστρεντερικού συστήματος. Η γνωσιακή επαγρύπνηση δηλώνεται από την ευερεθιστότητα και από την ευκολία με την οποία το άτομο αιφνιδιάζεται. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο ασθενής ζητά βοήθεια από ένα γενικό γιατρό ή ένα παθολόγο προβάλλοντας τα σωματικά του συμπτώματα Σε άλλες περιπτώσεις καταφεύγει σε έναν ειδικό για κάποιο συγκεκριμένο σύμπτωμα, π.χ. χρόνια διάρροια Σπάνια βρίσκεται κάποια μη ψυχιατρική σωματική διαταραχή.
γενικευμένο
Γενικευμένο Άγχος: Επιδημιολογία
To 1980, στην τρίτη έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου των Ψυχικών Διαταραχών (DSM-III) εισήχθησαν αρκετές νέες διαγνωστικές κατηγορίες, με τις οποίες ομαδοποιήθηκαν ασθενείς που μέχρι τότε ταξινομούνταν ότι έπασχαν από αγχώδη νεύρωση. Μία από τις νέες κατηγορίες ήταν η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή (που αναφέρεται και ως ΓΑΔ), μια υπολειμματική κατηγορία που καθιερώθηκε για να περιλάβει ασθενείς που δεν πληρούσαν τα κριτήρια άλλων διαγνώσεων. Στο DSM-III-R και DSM-IV, η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή καθιερώθηκε ως ξεχωριστή διαγνωστική κατηγορία. Στο DSM-IV η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή καθορίζεται ως υπερβολική και διάχυτη ανησυχία που συνοδεύεται από ποικιλία σωματικών συμπτωμάτων και προκαλεί σημαντική έκπτωση της κοινωνικής ή εργασιακής λειτουργικότητας ή σημαντική δυσφορία στον ασθενή.