«Η λέξη πανικός έλκει την καταγωγή του από τα άσχημα παιχνίδια που έπαιζε στους ανυποψίαστους ταξιδιώτες ο Έλληνας θεός Πάν, ένας ευφυής και ζαβολιάρης θεός, που συχνά χρησιμοποιούσε μεταμφιέσεις για να κρύψει την αληθινή του ταυτότητα.. Μολονότι οι μεταμφιέσεις του τον βοηθούσαν στη σκληρή και κατεργάρικη συμπεριφορά του, αυτός αποτελούσε τον προστάτη για κείνους που τον πίστευαν, για κείνους που τον έβλεπαν γι’ αυτό που ήταν, μια σύνθετη και πολυπρόσωπη μορφή». (Ley, 1992).
Πρόκειται για περιπτώσεις οξέων, μη – αναμενόμενων και έντονων κρίσεων άγχους. Με άλλα λόγια οι κρίσεις αυτές είναι απροσδόκητες, δε λαμβάνουν χώρα αμέσως πριν ή κατά την ώρα της έκθεσης του ατόμου σε μια κατάσταση που σχεδόν πάντοτε προκαλούσε άγχος, ούτε σε καταστάσεις όπου το άτομο αποτελεί το επίκεντρο της προσοχής των άλλων (ΑΡΑ 1987).
