αλκοολισμος

ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΣ

  • Τι είναι ″αλκοολισμός″;
    Ο ορισμός του αλκοολισμού και ο διαχωρισμός του από την απλή χρήση του οινοπνεύματος, είναι προβληματικός εξαιτίας της δυσκολίας προσδιορισμού των ορίων μεταξύ απλής χρήσης, κατάχρησης και εξάρτησης από το αλκοόλ. Σήμερα ο αλκοολισμός στον επιστημονικό χώρο έχει ορισθεί και έχει αντικατασταθεί από τις έννοιες «κατάχρηση αλκοόλ» και «εξάρτηση από αλκοόλ». Οι δύο αυτές έννοιες είναι διακριτές διαταραχές, καθώς ορίζονται βάσει διαφορετικών διαγνωστικών κριτηρίων. Η κατάχρηση είναι ηπιότερη της εξάρτησης και δεν οδηγεί απαραίτητα σε αυτήν.
    Σε ό,τι αφορά στην ίδια την εξάρτηση από το αλκοόλ, χαρακτηρίζεται μεταξύ άλλων από τα ακόλουθα συμπτώματα:
    – Ανοχή, δηλαδή μια έντονη ανάγκη για αυξημένες ποσότητες αλκοόλ ώστε να γίνει αισθητό το επιθυμητό αποτέλεσμα
    – Στερητικό σύνδρομο, δηλαδή μεταβολή της συμπεριφοράς, που χαρακτηρίζεται από ποικίλα φυσιολογικά και γνωστικά συμπτώματα μετά τη διακοπή ή την ελάττωση των επιπέδων οινοπνεύματος στο αίμα ατόμων με μακροχρόνια, κατάχρηση αλκοόλ

    Read More

Οι Αιτίες του Γενικευμένου Άγχους

Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες ψυχικές διαταραχές, η αιτία της ΓΑΔ είναι άγνωστη. Σύμφωνα με τον ισχύοντα ορισμό της, προσβάλλει ετερογενή ομάδα ασθενών. Ίσως επειδή ένας βαθμός άγχους θεωρείται φυσιολογικός και προσαρμοστικός. η διαφοροποίηση του φυσιολογικού απ Ίο παθολογικό άγχος και των βιολογικών αιτιολογικών παραγόντων απτούς ψυχοκοινωνικούς, αποτελεί δύσκολο έργο. Οι βιολογικοί και ψυχοκοινωνικοί παράγοντες πιθανότατα συνεργάζονται

Ψυχοκοινωνικοί Παράγοντες
Οι δύο κύριες θεωρητικές σχολές ως προς τους ψυχοκοινωνικούς παράγοντες που οδηγούν στην εμφάνιση της ΓΑΔ είναι η γνωσιακή-συμπεριφοριστική σχολή και η ψυχαναλυτική σχολή.

Read More

Διαταραχή Πανικού: Συμπεριφοριστική Υπόθεση

Συμπεριφοριστική υπόθεση

Σύμφωνα με τους Wοlρe και Rowan (1988), η διαταραχή πανικού αποτελεί αποτέλεσμα της κλασικής εξαρτημένης μάθησης.
Η πρώτη κρίση πανικού είναι μια απροειδοποίητη, αιφνίδια αντίδραση  σ’ ένα μη – εξαρτημένο ερέθισμα: Το μη – εξαρτημένο ερέθισμα είναι βιοχημικής ή φυσιολογικής φύσης, μεταξύ δε αυτών οι συγγραφείς τονίζουν τη σημασία της υπέρπνοιας.
Οι επόμενες όμως κρίσεις (δηλ. η διαταραχή πανικού), οφείλονται σε εξαρτημένα ερεθίσματα (Conditioned Stimuli): Σαν τέτοια οι συγγραφείς αποκαλούν διάφορα «ερεθίσματα» ή ουδέτερες εμπειρίες που όμως ήταν παρούσες την ώρα του πρωτο-πανικού και οι οποίες (ενώ αρχικά ήταν ουδέτερες) με τη σειρά τους απέκτησαν τη δυνατότητα να προκαλούν από μόνες τους την κρίση. Σαν παραδείγματα εξαρτημένων ερεθισμάτων οι συγγραφείς αναφέρουν: «αγχώδεις» γνωσίες, («Fearful thoughts»), πρωί μα προϊόντα της υπέρπνοιας, ουδέτερα περιβαλλοντικά ερεθίσματα όπως είναι το αγοραφοβικό πλαίσιο και καμιά φορά φυσικά χαρακτηριστικά των ερεθισμάτων όπως π.χ. είναι η μυρωδιά από τοξίνες που προκάλεσαν την κρίση (Wolpe και Rowan, 1989).

Read More

Διαταραχη Πανικου: Βιολογικη Υποθεση

Βιολογική υπόθεση. Η παρατήρηση του Klein, ότι τα αντικαταθλιπτικά βελτιώνουν τη διαταραχή πανικού, είχε δύο σπουδαίες επιπτώσεις:
I. Τη διάκριση της από τις άλλες αγχώδεις διαταραχές, που δεν βελτιώνονται με αντικαταθλιπτικά, παρά μόνο με βενζοδιαζεπίνες και,
II. Την άποψη πως βιολογικοί παράγοντες παίζουν αποφασιστικό ρόλο στην αιτιοπαθογένειά της. Στον πίνακα 11.4. παραθέτουμε τα επιχειρήματα, που κατά τον Klein (1981) συνηγορούν υπέρ της βιολογικής άποψης, ενώ ταυτόχρονα παραθέτουμε και τις απόψεις των Margraf κσ (1986), που αμφισβητούν ένα προς ένα τα επιχειρήματα αυτά.
Ο Klein επίσης περιέγραψε και τη διαχρονική εξέλιξη των κρίσεων πανικού, θεωρώντας σαν τελικό στάδιο την εμφάνιση της αγοραφοβίας, σύμφωνα με το επόμενο σχήμα:
I. Φάση οξέων κρίσεων πανικού. Είναι η φάση πρωτοεμφάνισης των αιφνίδιων, απρόβλεπτων και έντονων κρίσεων πανικού «εν αιθρίω ουρανώ».

Read More

Σωματοποιητική Διαταραχή: Διαφορική διάγνωση.

 Η διαφορική διάγνωση θα πρέπει πρώτα ν’ αποκλείσει γενικές ιατρικές καταστάσεις, με βάση το ότι στη Σωματοποιητική Διαταραχή εμπλέκονται πολλαπλά συστήματα οργάνων, υπάρχει πρώιμη έναρξη (όσο πιο όψιμη η έναρξη, τόσο είναι πιθανότερη η γενική ιατρική κατάσταση) και χρόνια πορεία και δεν υπάρχουν φυσικά σημεία ή δομικές αλλοιώσεις. Παρόλα αυτά, όσο πιο ασαφή και πολλαπλά τα συμπτώματα της υποτιθέμενης γενικής ιατρικής κατάστασης (π.χ. πολλαπλή σκλήρυνση, ερυθηματώδης λύκος, υπερπαραθυρεοειδισμός, οξεία διαλείπουσα πορφυρία), τόσο πιο δύσκολη η δ.δ.
Η Σχιζοφρένεια με πολλαπλές σωματικές παραληρητικές ιδέες (π.χ. «τα έντερα μου σαπίζουν») επίσης θα πρέπει να δ.δ από τη Σωματοποιητική Διαταραχή, της οποίας τα σωματικά ενοχλήματα δεν είναι παραληρητικού επιπέδου (χωρίς όμως να αποκλείονται και οι δύο διαγνώσεις).

Read More

Σωματοποιητική Διαταραχή: Επιδημιολογικά στοιχεία.

Η διαταραχή είναι πολύ πιο συχνή σε γυναίκες παρότι σε άντρες και ο επιπολασμός ζωής στις γυναίκες υπολογίζεται ανάμεσα στο 0,2% και 2% του γενικού πληθυσμού (στους άντρες υπολογίζεται σε λιγότερο από 0,2%, αν και ίσως στους Έλληνες άντρες είναι κάπως μεγαλύτερος).
Δεν έχουμε πληροφορίες για προδιαθεσικούς παράγοντες. Γνωρίζουμε, όμως, σήμερα, ότι Σωματοποιητική Διαταραχή παρατηρείται στο 10% ως 20% των θηλέων βιολογικών συγγενών πρώτου βαθμού γυναικών με Σωματοποιητική Διαταραχή. Είναι ενδιαφέρον, επίσης, ότι άρρενες συγγενείς γυναικών με αυτήν τη διαταραχή παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για Αντικοινωνική Διαταραχή της Προσωπικότητας και Διαταραχές Σχετιζόμενες Με Ουσίες.

Read More

Σωματοποιητική Διαταραχή: Διάγνωση

Α. Ιστορικό πολλών σωματικών ενοχλημάτων, που αρχίζουν πριν από την ηλικία των 30, που συμβαίνουν για μια περίοδο αρκετών ετών και έχουν σαν αποτέλεσμα την αναζήτηση θεραπείας ή σημαντική έκπτωση στον κοινωνικό, επαγγελματικό ή άλλους σημαντικούς τομείς της λειτουργικότητας του ατόμου.
Β. Καθένα από τα παρακάτω κριτήρια θα πρέπει να έχει (συμ)πληρωθεί, με τα επιμέρους συμπτώματα να συμβαίνουν οποτεδήποτε στη διάρκεια της πορείας της διαταραχής:
(1) τέσσερα συμπτώματα πόνου: ιστορικό πόνου σχετιζόμενου με τουλάχιστον τέσσερις διαφορετικές εντοπίσεις ή λειτουργίες (π.χ. κεφαλή, κοιλία, ράχη, αρθρώσεις, άκρα, στήθος, ορθό, κατά τη διάρκεια της εμμηνορρυσίας, κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής ή κατά τη διάρκεια της ούρησης)

Read More

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΦΟΒΙΑ

    1. Τι είναι η κοινωνικη φοβια; Η κοινωνικη φοβια ή αλλιώς κοινωνικο άγχος αποτελει μια αγχωδη διαταραχή που αναφερεται στο ιδιαιτερα υψηλο αγχος ή φοβο που εκδηλώνεται σε επίπεδο σκέψης, συναιασθήματος, σωματικών συμπτωματων αλλα και τελικής συμπεριφοράς. Η κοινωνική φοβία εμφανιζεται στις κοινωνικες συνθηκες που το άτομο αισθάνεται ότι ειναι το επικεντρο της … Read More

φοβιες

ΦΟΒΙΕΣ

Σε τι διαφέρουν μεταξύ τους τα συναισθήματα του φόβου με αυτά του άγχους; Ο φόβος σε σχέση με το άγχος αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο κίνδυνο (αν αργήσω και αυτή τη φορά στη δουλειά θα απολυθώ) ενώ το άγχος περιγράφει μια διάχυτη και κάπως απροσδιόριστει απειλή (αν αργήσω και αυτή τη φορά στη δουλειά κάτι θα … Read More

Επιλογές βιβλίων αυτοβοήθειας και συμβουλευτικής:

[vc_row][vc_column][vc_column_text]Σειρά: Αυτοεκπαίδευση και ψυχολογική βοήθεια. Υπεύθυνη: Α. Καλαντζή – Αζίζι Blaszczynski, A. (2003). Τζόγος – ξεπερνώντας το πάθος για τα τυχερά παιχνίδια: Ένας οδηγός αυτοβοήθειας (Α. Καλαντζή – Αζίζι Επιμ. Έκδ., Ν. Βουλαλάς Μτφ.). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα. (Τίτλος πρωτοτύπου: Overcoming Compulsive Gambling. Έτος πρωτότυπης έκδοσης: 1998). Gilbert, P. (1999). Ξεπερνώντας την κατάθλιψη: Ένας οδηγός αυτοβοήθειας … Read More